Kafka

Uvodeći u knjizi o Kafki pojam minorne književnosti, čuveni filozofski dvojac polazi smjerom suprotnim od uobičajenih interpretacija Kafkina književnog opusa te se suprotstavlja i načelnim pokušajima da se njegova djela rastumače pomoću nekih otprije poznatih žanrovskih ili stilskih kategorija, odnosno da ih se iščitava kao neku vrstu parabole, alegorije, mimeze ili slično.

Književnost češkoga Židova koji je pisao na njemačkom jeziku, Deleuzeu i Guattariju ponajprije služi kao primjer one minorne književnosti koja djeluje unutar nekog velikog jezika, ali ga upotrebljava tako što u njemu traži »svoje vlastito narječje, svoj vlastiti treći svijet, svoju vlastitu pustinju«. Kafka, Joyce ili Beckett, kao i svi oni koji danas žive i stvaraju u jeziku koji ne osjećaju kao svoj, a kojim su prinuđeni služiti se, za autore knjige nude model književnosti koji otvara nove mogućnosti pisanja i čitanja.