Izgubljeni zavičaj

Slobodan Novak javio se 1954. kao zreo i posve profiliran pisac kratkim romanom Izgubljeni zavičaj. Dočekan s priznanjem, taj lirski tekst doživljen je kao pastorala vjerojatno zato što je odudarao od okolnog pisanja koje je poštovalo vjernost ratnoj odnosno »obnovidbenoj« tematici. Bilo bi, međutim pogrešno ustvrditi da u Novakovu romanu rata nema: baš obratno!...
Ivo Frangeš

Kratki roman Izvanbrodski dnevnik, opisom putovanja glavnog lika, ironiju čini vrhunskim načelom pripovijedačkog umijeća, razrađujući je u spletu simbolike, u širokom rasponu od kritike iluzije o blagostanju, pravdi i demokraciji, preko iluzija o osobnoj neupitnosti do iluzije o tradicionalnoj funkciji i strukturi pripovijetke.
Milivoj Solar


U Izvanbrodskom dnevniku Slobodan Novak još je dublje zašao u aluzivnost i korozivnost u odnosu prema tadašnjoj komunističkoj zbilji, pa je stoga u tadašnjoj kritici ocijenjen kao visoki domet, ali kao i heretička projekcija nesigurnog putovanja kroz maglu marksističkih socijalističkih obmana. Pohvale su ipak visoko nadmašile idejne prigovore.
Antun Šoljan