Michelangelo Buonarroti (1475–1564), talijanski kipar, slikar, graditelj i pjesnik; po golemom stvaralačkom potencijalu i neobuzdanom individualizmu posve iznimna pojava u talijanskom cinquecentu. Zastupao slobodarska politička načela. Radio po narudžbi papa (Julija II., Leona X), s kojima je često u sukobu. Nasuprot renesansnoj odmjerenosti, djela su mu nabijena snagom i unutarnjom dramom, a to se odražava u napetim oblicima i naglašenoj muskulaturi njegovih likova. Slikarstvu pristupa skulpturalno i smiono; rješava velike zidne površine
(Sikstinska kapela) sa snažnim i dinamično pokrenutim ljudskim skupinama. U arhitektonskim realizacijama uspješno ostvaruje jedinstvo plastičnoga dojma, posebno u preuređenju Campidoglia i bazilici sv. Petra u Rimu, gdje je, modificirajući raniji plan, stvorio monumentalni prostor s dominantnom kupolom (138 m). Njegova lirika, posebno soneti posvećeni Vittoriji Colonni, intimni su dnevnik čovjeka koji je u svojim zanosima i patnjama često ostajao osamljen.
Pietà; grobnica Julija II (Rim); freske
Posljednji sud i
Stvaranje svijeta u Sikstinskoj kapeli;
David; Mojsije; kapela Medičejaca (Firenca).
Članak preuzet iz
Hrvatskog obiteljskog leksikona.
O Michelangelovu životu i radu možete više pročitati u
kronologiji njegova života (sastavio Mate Maras) ili pogledati u filmu
Agonija i ekstaza Carola Reeda posvećenom Michelangelovu životnom radu: oslikavanju svodova Sikstinske kapele u Vatikanu.