Zanimljiva fuzija

Zanimljiva fuzija

Zanimljivost je koreografskoga pristupa Susane Reyes u fuziji tradicionalnih plesova i simboličnih mitoloških motiva, s japanskom buto-metodom, i ona svoj stil naziva buto Anda

Potkraj prošle godine održano je zanimljivo gostovanje u Histrionskom domu, u organizaciji Liberdancea i Hrvatskog instituta za pokret i ples. Riječ je o plesnoj umjetnici Susani Reyes i glazbeniku Moti Derenu, paru koji već dvadesetak godina spaja etnoglazbu i ples ekvadorskog i južnoameričkog područja u jedinstvenu kazališnu formu, »sjedinjujući kodeks andske kozmičke vizije i univerzalnih principa umjetnosti i plesa«. Zanimljivost je koreografskoga pristupa Susane Reyes u fuziji tradicionalnih plesova i simboličnih mitoloških motiva, s japanskom buto-metodom, i ona svoj stil naziva buto Anda.

Posvećeni prostor izvedbe omeđen je zrnima kukuruza, koji je u južnoameričkoj mitologiji dar bogova. Uz plesačicu na sceni je i dojmljivi Deren, koji na brojnim tradicionalnim glazbalima, vokalnim sposobnostima i povremenim ulaskom u pokret dočarava viziju duhovnog i magičnog svijeta Anda.

Kao što je već u imenu predstave naznačeno, predstava se sastoji od četiri koraka utjelovljena u četiri transformacije Susane Reyes. U prvom izlasku vidimo je kao pogrbljenu staricu, nabijeljena lica i tijela u buto-stilu, s velikim zavežljajem na leđima, odjevenu u krpe i oslonjenu na veliki štap. U drugom izlasku ona je razgolićena, djevičanski krhka i meka, kreće se meko, kao da lebdi, i prenosi nas u neki astralni, Mjesečev prostor. U trećoj inkarnaciji ona je žena – ptica, duge kose, koja plešući leti držeći u rukama dva golema pera. U završnom koraku predstave odijeva se u tradicionalni, prepoznatljiv kostim Južne Amerike, s krunom na glavi i bijelom širokom suknjom i zvončićima oko nogu. Polako ubrzavajući tempo, u nizovima vrtnji i ritmičkih koraka, otvara ruke nebu, plešući radost i bogatstvo života.

Susana Reyes i Moti Deren istaknuti su predstavnici malo nam poznate ekvadorske plesne scene, a osim vlastita umjetničkog rada pokretači su i voditelji dva važna prostora na ekvadorskoj plesnoj sceni: Kuće plesa (La Casa de la Danza), i međunarodnog festivala Žene u plesu (Mujeres en la Danza) na kojoj su gostovale i hrvatske plesačice.

Iva Nerina Sibila