Čudesno ostvarenje

Čudesna sudbina Amélie Poulain, red. Jean-Pierre Jeunet

Čudesna sudbina Amelije Poulain doista je čudesan film, i preporuke svih onih koji su ga dosad pogledali u Europi dovoljan je razlog i za naše distributere. Bizarna, iznimno duhovita, topla, ali i tužna priča o osamljenoj i introvertiranoj pariškoj djevojci koja stjecajem okolnosti nikako da nađe dečka, ali i pravi način komunikacije s okolinom, nešto je najzanimljivije što je proteklih godina došlo iz francuske kinematografske off-produkcije. Ekipa je slabije poznata: Jean-Pierre Jeunet, fragilna Audrey Tautou kao Amelie i Mathieu Kassovitz kao Nino (poznajemo ga kao redatelja hvaljene Mržnje). Informacije radi, riječ je o bizarnu spoju crnohumorne linčovske atmosfere i vudialenovskog pseudodokumentarnog Zeliga, Delikatese i Čokolade, vendersovskih anđela te urnebesno brza ritma. Riječ je o francuskoj verziji American Beauty nakon čega svi liju suze i izlaze iz kina sretni i produhovljeni. Naposljetku, riječ je o uspjelu i inteligentnu filmu, kojeg se — iako se na trenutke doimlje kao ambicioznija studentska vježba — ne bi posramila ni veća imena francuskoga filma.

Amelija dakle radi u Café des Deux Moulins, usrećuje ljude kao anđeo, vraća drugima vjeru u život, upoznaje bizarne tipove koji skupljaju odbačene fotografije iz kolodvorskih automata, druži se s retardiranim prodavačem i slikarom koji cijeli život kopira samo jednu, i to Rembrandtovu sliku... I onda upoznaje ljubav svog života, igra se mačke i miša po pariškim parkovima te se na kraju s hepiendom vraća i lokalni vrtni patuljak. Glas naratora u offu zgodna je parodijska dosjetka na filmove srodne biografske tematike, a scenarij sjajno pristaje uz redateljevu sklonost brzu ritmu i dosjetkama zbog kojih bi u zemljama koje sinkroniziraju filmove, ovaj trebalo pogledati još jednom detaljnije. Istančani osjećaj za tužno i apsurdno, kao i vrlo dopadljiva Audrey Tautou u naslovnoj ulozi, glavni su aduti filma. Tako se ova bajka za odrasle sasvim ležerno može smjestiti u rang onih filmova nakon kojih se tinejdžerke, lučki radnici, poštena inteligencija i poneki vrtni patuljak neće sramiti pustiti pokoju sentimentalnu suzu znajući da su se dobro zabavili uživajući u nekonvencionalnom ostvarenju koje je istodobno i dio neke naše intimne izvanfilmske priče.

Tonči Valentić